از روزهای رفته و لحظه های مانده

دفتر سوّم گردآورد "از روزهای رفته و لحظه های مانده" اشعار بلند سالهای 1387 تا 1392 خورشیدی (2008 تا 2013 مسیحی) را در بر میگیرد. اشعاری که اغلب بصورت انتزاعی آنطور که گونۀ نوشتارِ تجلی است بیان میشوند. آنجا که ابرازِ طبیعت با تاریخ و تخیل، و حماسه ها با لحظاتی شخصی در هم میآمیزند و تصاویر در گونه گونی شان به اتصالی یگانه میرسند در تشّکلِ فراهمی و پریشانی.
تاکیدِ بی تلاش تجلی بر ادغامِ ابرازِ شاعرانه با کلامِ فلسفی بهره گرفته از اسطوره هاست که گاه از گسترۀ خیال رنگ میگیرد. دو مجموعۀ پیشین اشعار بلند او با عنوان "از روزهای رفته و لحظه های مانده" و دو مجموعۀ دیگر "نیلوفر و پرنده" و "حبابْ زیست" شامل اشعار کوتاه او هم عمدتاً شیوۀ ویژۀ او را بابراز میکشند.
ازتجلی تا کنون چهار کتاب داستان بزبان انگلیسی