Drama

Katr drama nga aktori, regjisori dhe dramaturgu Naun Shundi.

Lufta kundr imorales dhe menduris s dy sistemeve t ndryshme politike vjen prmes kujtimeve t nj njeriu q i lodhur nga pafuqia pr ta kundrshtuar, i dorzohet menduris q i ka kapluar t gjith. Personazhi i ksaj monodrame rrfen me sinqeritetin e tij deri n naivitet t gjith kronologjin e jets. Komizmi tragjik shprfaq transformimin q njeriu ka br n kalimin e viteve e sistemeve, duke e tjetrsuar dhe duke zhveshur nga gjithka humane dhe jetsore dhe sado t prpiqet dshprimisht pr t jetuar i qet me veten e parimet personale n raport me t tjert, situatat sa vijn dhe komplikohen, duke e pamundsuar ekzistencn e tij. Ai nuk prpiqet ta ndryshoj realitetin, por prplitja pr t qen vetvetja i shkakton dhimbje pafund. Gjithka e dhn bujarisht nga personazhi nuk ka asnj prqafim apo kthim prapa me prjashtim t grushteve, talljes, braktisjes, ironizimit.

N diktatur njerzit nuk kan emra, jan numra, duhet t mendojn njlloj, t vishen njlloj... I ngjajn nj ushtrie kokqethur, ku askush nuk duhet t nxjerr kmbn m shum nga rreshti. T gjith i mbajn syt te diktatori, i cili n sisteme diktatoriale nuk vdes kurr. Ai sht aty, edhe kur nuk sht i gjall. Mentaliteti q ai l pas kalon nga brezi n brez. Nj dram absurde shqipe mbi sistemin komunist, mbi dhunimin e liris s njeriut,

Nj nat, nj qytetar i zakonshm, gjen n nj kazan plehrash nj qen t vogl, t braktisur. Vendos ta marr n shtpin e tij. Ktu nis dhe komunikimi mes tyre nprmjet nj gjuhe q e kuptojn dhe e flasin t dy, gjuhs qenrore. Gjat bisedave t njpasnjshme ata lidhen kaq shum me njri-tjetrin, saq vdekja e qenit i shkakton t zotit nj dram t madhe. Gjat bisedave, qeni shprfaq dukshm aftsit e tij gjykuese, pr njerzit dhe rracn njerzore. Krahasuar me virtutet dhe vlerat e rracs qenore, rraca njerzore l shum pr t dshiruar. Njerzit po shkojn drejt vetasgjesimit nprmjet luftrave t njpasnjshme. Prkujdesja dhe dashuria pr njri-tjetrin, besnikria dhe ndihma, po zn gjithnj e m pak vend n shoqrin njerzore dhe ndihma pr m t dobtin.  

Kur gishti trheq kmbzn e nj arme, plumbi shkon drejt, por gishti kthehet nga vetja. Kjo dram sht nj kmban alarmi pr vetshfarosjen e njeriut, shfarosjen nga po vet njeriu, e do gjallese toksore, kafsht, shpendt, bimt, pyjet dhe burimet ujore, pa t cilat jeta do t zhdukej.