Faciliga vortaro

Kiam komencanto volas esprimi sin en Esperanto kaj seras konvenan vorton por ideo, kiun li ne tuj trovas, facile trudias al lia menso vortoj el lia gepatra lingvo au el alia de li konata lingvo, al kiuj li emus aldoni Esperantajn finaojn kaj uzi ilin tiel. Tio kompreneble ne taugas por internacia au universala komunikado.

En tia situacio trovias ne nur komencantoj, sed ankau homoj, kiuj enerale jam bone regas Esperanton, sed emas uzi fakvortojn - enerale el greka kaj latina, sed nuntempe ankau angla materialo - en tute ordinara komunika situacio.

Bedaurinde ankau vortaroj listitas tiajn vortojn kaj tiel instigas homojn uzi ilin.

Tiaj fremdvortoj - ar vortoj fremdaj al nia lingvo - estas plej ofte ne nur superfluaj (ar eblas esprimi la saman ideon per pure Esperanta vortmaterialo), sed ankau tre enaj (ar multaj Esperantistoj sur la terglobo ne komprenas ilin). Tiu i vortaro provas helpi en tia situacio.

"Nia Fundamento estas iasence sankta, ar kiel Zamenhof diris en ia antaûparolo: «Neniu persono kaj neniu societo devas havi la rajton arbitre fari en nia Fundamento e la plej malgrandan anon!» i, do, estas normodona lingva libro por la komunumo de esperantistoj.

La Fundamento estas nia modelo. Oni devas interpreti in per komuna prudento, kaj provi vivigi iajn principojn, ne la unuopajn esceptojn. Tio, kio gravas, estas la granda bildo, estas la klaraj principoj de facila, senescepta, aglutina lingvo. Ankau la tutmondigo de la vortara materialo povas esti rigardata kiel principo venanta el la Fundamento, kiu provis esti kiel eble plej internacia en sia tempo." (Renato Corsetti)

"Kunmetado estas la kerno de la esperanta vortfara sistemo. Ni ne donu al la komencantoj listojn de novaj vortoj parkere lernendaj; prefere ni montru al ili, kiel surbaze de malgranda radikaro, ili povos mem esprimi la plejparton de la normale bezonataj konceptoj." (Anna Lowenstein)

Tiu i vortaro helpas trovi Esperantajn alternativojn al ne necesaj fremdvortoj.