La nebulozo de Andromedo

Impresanta panoramo de la estonteco sur la unuiinta Tero, socio de principe novaj homoj. Ili solvis plej multajn sociajn kaj tenikajn problemojn, rekonstruis la planedon, trasforminte in en florantan ardenon, eliris al la steloj, aniis al la «Granda Ringo» de komunikado kun aliaj civilizoj kaj preparias venki la lastajn barojn, per kiuj la leoj de la naturo limigas rapidon de interstela komunikado. La kvintesenco de sociaj kaj filozofiaj meditoj de Ivan Efremov pri malproksima estonteco iis la grandskala romano kaj senekzempla en la sovetia literaturo, «La Nebulozo de Andromedo», verkita en la 1955-1956-aj jaroj. Elstara sciencisto-paleontologo kaj rimarkinda humanisma pensulo, Efremov restis en la historio de beletro ne nur kiel ätoro de pluraj aventuraj kaj historiaj verkoj, sed ankä kiel efektiva fondinto de la sovetia sciencfikcio. uste lia granda utopio "La Nebulozo de Andromedo» malfermis vojon en literaturon por kelkaj generacioj de sovetiaj sciencfikciaj verkistoj kaj por iam anis la imagon de milionoj da legantoj pri tio, kia devas esti sovetia sciencfikcio. La verkoj de Efremov, eposaj, vastaj kaj vere belaj, jam dum multaj jardekoj legias tiel, kvazä ili estus verkitaj hierä.