Verlangend vieren. Over de vormende kracht van de samenkomst

Baptisten en liturgie, gaat dat samen? Baptisten horen tot de zogenaamde vrije kerken, die weinig tot niets hebben vastgelegd als het gaat om de zondagse diensten. Daarin doen ze bij wijze van spreken wat ze willen. Toch is dat niet het hele verhaal. Wat je doet op zondagmorgen en hoe je dat doet, laat zien wie je bent en wat je gelooft. Je bent immers al vierend je geloof aan het uiten. Tegelijk word je er ook door gevormd: al biddend, zingend en vierend ben je ook je geloof aan het innen. Over die beide bewegingen, het uiten en het innen van je geloof via de liturgie, gaat deze bundel. Wie zijn baptisten als je kijkt naar hun samenkomsten? En hoe kun je de vormende kracht van de samenkomst gebruiken om de gemeente te bouwen en te vernieuwen?