Widmokrag

Po Gnoju, a przed Plesnia - planowanym domknieciem dylogii piekla rodzinnego, Wojciech Kuczok wraca do krotkich form, a takze do ulubionego tematu: ludzkiej seksualnosci. Widmokrag to zmagania milosne opowiadane i przezywane na tak rozne sposoby, jak roznia sie ich bohaterowie: samotna staruszka nad grobem meza, mlody biznesmen odkrywajacy swoj homoerotyzm czy chlopiec zakochany w goralce. Realistyczne historie niepostrzezenie przeobrazaja sie w opowiesci niesamowite; zaswiaty biora pod reke swiat rzeczywisty. Duchy i niedzwiedziolaki sa w zbiorze Kuczoka bytami uprawnionymi na rowni ze zwyklymi ludzmi. Powiada sie, ze czlowiek pochloniety kochaniem traci kontakt z rzeczywistoscia; Widmokrag pokazuje, co sie dzieje, kiedy to rzeczywistosc traci kontakt z czlowiekiem. Kazde delirium amoroso jest tu osobnym studium psychologicznym, ale i jezykowym. Jak w swoich pierwszych tomach, autor stawia na polifonicznosc prozy. Groteska i pastisz przeplataja sie z tekstami pelnymi liryzmu i melancholii.