Polsko! ObudŹ SiĘ!

POLSKO! OBUD SI! W orlim locie do wolnoci... POLSKA krajem paradoksw i skrajnoci...
Brak rozdziau pastwa i Kocioa w pierwszym rzdzie... Politycznie, bd z dobrym programem ale jednoczenie wrogim nastawieniem do ideaw Zachodu /PIS/, bd w miar z nowoczesnym myleniem zblionym do modelu znanego na Zachodzie ale brakiem programu dla Polski /PO/. Przynajmniej jak dotd. Polsce potrzeba otwarcia na Zachd, zachodniego stylu mylenia a jednoczenie dbao o wszystko to co polskie, od kultury po gospodark.
Centralny Port Lotniczy, Baltic Pipe, Przekop Mierzei, Via Carpatia to dziaania infrastrukturalne, ktre powinny napawa dum kadego Polaka. Ale jednoczenie wolno jednostki nie powinna by traktowana jako tabu
ale jako podstawowe prawo, tak jak to jest na Zachodzie. Nie mona lekceway wolnoci i swobd obywatelskich... W istocie rzeczy Polska nadal jest w jakim sensie hybrydowym krajem, rozbitym pomidzy wpywy Wschodu i Zachodu, szczeglnie na paszczynie mylowo-filozoficznej.
Czas wybra... Zdanim autora naley postawi na wolno i swobody obywatelskie przy jednoczesnej dbaoci o wszystko co polskie a stanowczo odrzuci dogmat i propagand, pranie mzgu obywatelom i traktowanie ich podrzdnie jako niegodne pastwa cywilizacyjnego, co co jest typowe na Wschodzie. Spjrz, Panie! /Dedykowane Cyprianowi Norwidowi z okazji jego 200-ych urodzin/
Spjrz, Panie! Dzwony bij we mnie, na n-t potg!
Oznajmiaj mj lub, moj mio i jej wieczno
Do tego kraju, do ktrego tak bardzo tskno mi, Panie
Kompasem moje serce i mj niezomny duch
Nie ugn si ani na chwil, nie spoczn pkim yw
Gorej we mnie promienie dobroci i wolnoci
Na triumfalnych skrzydach jam a po dach nieba
I na twoim onie, Polsko. Bo tskno mi do ciebie!
Albowiem ty mi zrdem wszelkiego urodzaju
Dzwony w tobie i we mnie wiadkami, mj kraju
Ach! Spjrz, Panie! Jak bij te dzwony! Ku chwale!
Dzwony co echami ech z Zygmuntowskiego dzwonu
I z dzwonw z kocielnych dzwonnic a po obrzea kraju
Ach! One jak karyliony! Z dwikami, tonami, melodiami
Tak dononymi jak te podniebne z gromowadnych chmur
Spjrz, Panie, raz jeszcze! Obdarz Swym wzrokiem
Ten nard, co oddany Twojej pieczy i Matce Twojej Boej
Ten nard, co umiowa wolnoci czowieka jako swoje
I ludom Europy wskaza drog ku umiowaniu ojczyzny
Nieche tak bdzie dalej i duch norwidowski w nas
Jak by tak bdzie, ku pokrzepieniu ludzkich serc
Ach! Spjrz, Panie! Polska w szacie wiecznej wolnoci!